Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Σοφόν το σαφές


   Ένα κείμενο που έλαβα από έναν παλιόφιλο και απόψεις που βρίσκω άξιες ανάγνωσης.Τον ευχαριστώ πολύ και παραθέτω αυτούσια τα όσα έχει να πει:



  Χαιρετίζω τους υπό διωγμόν απανταχού Έλληνες και όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο νιώθω μία κάποια ευεξία διότι πιστεύω ότι εμείς είμεθα η γενιά – φουρνιά κατά τους Γερμανούς που θα ζήσουμε κοσμοϊστορικές αλλαγές. Από το ζεύγος του Περικλέους και της Ασπασίας έχουμε βρεθεί στο ζεύγος του χρέους και της απελπισίας, ένα χρέος τεχντητό για να υποδουλωθούμε πάραυτα και χωρίς καμία αντίσταση. Οι απόγονοι των ναζί έχουν το θράσος να ζητούν λεφτά από μία χώρα που λίγες δεκαετίες πριν την κατέστρεψαν ολοκληρωτικά, αφήνοντας πίσω μόνον πτώματα και μπάζα. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν μας έχουν απομείνει πλέον ρινίσματα αξιοπρέπειας και ελευθερίας ώστε να αντισταθούμε εκ νέου ή θα γίνουμε το γερμανικό χωριό του Νότου. 


   Με φοβίζει ολίγον τι το γεγονός ότι παρόλο που οι ‘Ελληνες είναι συνυφασμένοι με την Ελευθερία και την αντίσταση απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή υποδούλωσης όπως έχει δείξει η Ιστορία αμέτρητες φορές, τώρα έχουμε μία ανεξήγητη για το μέγεθος της σοβαρότητας αδιάφορη στάση που δεν είμαι σίγουρος σε τι ακριβώς οφείλεται. Δυστυχώς η μορφή αυτή του ζυγού στον οποίον έχουμε εισέλθει δεν είναι απολύτως ορατή εξαιτίας του τρόπου υποβολής, τα αποτελέσματα όμως είναι ίδια με μια κατοχή όπλων. 
  Φτώχεια, εξαθλίωση, πείνα, θάνατοι είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν συνδυάζω στο μυαλό μου τις δύο περιόδους γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα (1940 & 2012) και πραγματικά αισθάνομαι άσχημα που είμαι κι εγώ κομμάτι των ανθρώπων που βλέπουν αυτή την ανεκδιήγητη κατάσταση χωρίς να κάνουν κάτι το ουσιαστικό. Αλλά πως μπορεί ένας νέος κι ας είναι πολιτικά σκεπτόμενος να κάνει το παραμικρό τη στιγμή που ο εχθρός (χωρίς εισαγωγικά) δεν κρατάει όπλα ή είναι ντυμένος στα χακί αλλά κρατάει κάποια έγγραφα με ψευδή – φτιαχτά στοιχεία που δηλώνουν πως χρωστάς από τη στιγμή που γεννιέσαι και κρύβεται πίσω από το καθώς πρέπει προσωπείο του δυτικού ανθρώπου; Αυτή η ερώτηση δε ζητά απάντηση διότι η απάντηση αυτή θα τον οδηγούσε σε απαιδιόδοξες σκέψεις και θα τον βύθιζε περισσότερο στη λήθη. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι… 

Ανδρεας Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου