Κυριαρχικά δικαιώματα

Τα λουλούδια είναι πολύ κλισέ,το ξέρω.Άμα είσαι εμίρης μπορείς να πάρεις κάτι λιγότερο mainstream για τις τρεις γυναίκες σου,ένα νησί παραδείγματος χάριν.
Ή μάλλον έξι,για αρχή.Ελληνικά που τα έχουν και σε εκπτώσεις.
Μιλάω προφανώς για τη κίνηση ματ του Αντώνη Σαμαρά και των λοιπών μνημονιακών δυνάμεων του τόπου να πουλήσουν στον εμίρη του Κατάρ έναντι κάποιων εκατομμυρίων κάποια νησάκια στο Ιόνιο.Όχι δεν είναι επτά τα επτάνησα,το είχαμε κάνει στο σχολείο απλά δεν το θυμάστε.
Σοκαριστήκατε ξέρω.

Σιγά σιγά θα το δούμε το θέμα.Θα μου πείτε για αρχή,τόσα έχουμε και κάθονται,ας βγάλουμε και κέρδος,οι αναγκαίες θυσίες των καιρών γαρ,να πληρώσουμε τη σύνταξη και για καμιά γριά.Η ανάπτυξη έρχεται,οι επενδύσεις προσελκύονται,η σωτηρία είναι κοντά. Ξερνάω από τα μάτια.Κατ'αρχάς δεν έχω ξεκαθαρίσει καν μέσα μου αν βρίσκω αυτή τη κίνηση ορθή ή λανθασμένη.Δεν είμαι και οικονομολόγος άλλωστε. Την βρίσκω πάντως ξεκάθαρα υποκριτική.Δεν είναι καν εκεί το θέμα ,εξάλλου,το οποίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας σήμερα.

Ο προβληματισμός μου έγκειται στο ότι ,όπως και σε άπειρες ακόμα περιπτώσεις της σουρεαλιστικής και καταθλιπτικής ελληνικής πολιτικής καθημερινότητας (πολλά επίθετα και δεν μου αρέσει), και εδώ η κατάσταση αντιμετωπίζεται με δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Ο Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι λοιπόν ξυπνάει ένα πρωί και λέει "θα σκάσω 4.9 εκατομμύρια και θα πάρω την Οξειά για τις γυναικάρες μου",αυτό είναι ανάπτυξη,όχι ξεπούλημα της χώρας. Το δέχομαι,μολονότι άσχετος με τον πολυσύνθετο νεοφιλελεύθερο τρόπο σκέψης και την αντίστοιχη μεθοδολογία καταστροφής μιας χώρας.
Από την άλλη βέβαια,ένας μέσος Έλληνας,που το κράζει το Mega και τα τούρκικα,αλλά δεν είναι και κανένας πατριώτης,βομβαρδίζεται καθημερινά από ντόπες μίσους και αγανάκτησης για τους Τουρκαλάδες που μπουκάρανε στα Ίμια καταπατώντας τα κυριαρχικά ελληνικά δικαιώματα,το ζήτημα με την ΑΟΖ που δικιά μας είναι μαζί με τα ψάρια και τα κοχύλια της,τα Σκόπια που πάνε και αυτοαποκαλούνται Μακεδονία και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά.
Ξεχάστηκα,τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και οι συνταγματικές και ηθικές μας πατριωτικές αξίες προσβάλλονται πρωτίστως από τον Μουσταφά,που δούλευε 30 ώρες το 24ωρο και άνοιξε ένα μαγαζάκι δίπλα στο δικό μου στο Περιστέρι,είναι να μην τρελαίνεσαι,έρχονται εδώ και μας παίρνουν τις δουλειές και τα λεφτά.
Για τον άλλον που,σαν πλασιέ(κουστουμάτος πάντα), ο εθνοσωτήρας Σαμαράς ντε,έτρεχε στα πέρατα της γης και τελικά πούλησε κοψοχρονιά έξι νησιά τουμπεκί,καταλύοντας κάθε ίχνος δημοκρατικών διαδικασιών και της νομιμότητας που τόσο εύκολα επικαλείται.Κάπου θα το λέει στο Σύνταγμα δεν μπορεί.

Εδώ υποβόσκει κατά τη γνώμη μου και η μεγαλύτερη υποκρισία της νεοφιλελέδικης άποψης.Τα άλλα μέτρα και σταθμά που λέγαμε.Ας ξεπουληθούν τα πάντα στο βωμό μιας ανάπτυξης που μόνοι τους γυρεύουν να χτίσουν στις πλάτες του κοσμάκη(αν και μισώ αυτή τη λέξη),ας ξεπουληθεί το νερό,το ρεύμα,το τρένο,το λιμάνι,τα νησιά,οι Σκουριές.Τα χαράτσια, τους φόρους,τα σκάνδαλα και τον κατώτατο στα 200 ευρώ τα αντέχουμε.Ο εχθρός είναι ο Μουσταφά,ο Τούρκος,ο Βούλγαρος και ο Ρώσος.Σας φαίνεται λογικό ξέρω.
Τα παιδάκια δίπλα μας να μην έχουν να φάνε,μα θυσίες,θα φάνε όταν έρθει η ανάπτυξη.
Όποιος πιστεύει ότι με αυτή τη νοοτροπία μπορούμε να πάμε μπροστά,είναι ηλίθιος.Τονίζω πως δεν είμαι κανένας υστερικός με τα εθνικά θέματα,το αντίθετο μάλιστα, μα το ξεπούλημα της χώρας και των πόρων της στον βωμό μιας δήθεν σωτηρίας με εξοργίζει.Δεν νομίζω δε ότι πρόκειται τόσο για ζήτημα εθνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων,μα σεβασμού στις προσπάθειες ενός λαού,διασφάλισης των ζωτικών συμφερόντων του και εξασφάλισης ενός κάποιου επιπέδου ζωής.
Σε μια Ελλάδα που ίσως και ο ίδιος ο Γκέμπελς δεν θα χώραγε στην κυβέρνηση της και που τα σοβαρά περνάνε νύχτα,είναι τουλάχιστον κατάπτυστος και προσβλητικός για οποιονδήποτε σκεπτόμενο αυτός ο επιφανειακός αποπροσανατολισμός και αυτός ο υποκριτικός ευπατρίδειος καθωσπρεπισμός.
Το πρόβλημα είπαμε είναι στις καταλήψεις άδειων κτηρίων και στις απεργίες.Όχι στις καταλήψεις ολόκληρων τηλεσυχνοτήτων αξίας εκατομμυρίων και στο όσο όσο ξεπούλημα του γεωφυσικού πλούτου της χώρας.Δεν ανοίγω αυτή τη συζήτηση θα πάει μακρυά και δεν είναι και πια της μόδας.

Το θέμα σηκώνει σαφώς πολύ περισσότερη συζήτηση,θα επανέλθω αργότερα,γιατί έχω και μάθημα μπας και γίνω παραγωγικός.Κλείνω με μια προτροπή για δράση,συνολική και ατομική και με την ελπίδα να μη ζητάει και η δικιά σου του χρόνου του Αγίου Βαλεντίνου κανά νησί αντί για σοκολατάκια.


ΥΓ:Δεν διεκδικώ δάφνες πρωτοτυπίας,ποιότητας και δημοσιογραφικής αρτιότητας,γράφω απλά ό,τι με προβληματίζει,μου τη σπάει με απασχολεί.Καλή αρχή.