Υπάρχουν άνθρωποι που εξαφανίζονται για κάποιο χρονικό διάστημα και τους αναζητάμε (όπως φυσικά εσείς εμένα που είχα μια βδομάδα να γράψω, δεν θα ξαναγίνει).Υπάρχουν όμως και άνθρωποι από το παρελθόν που δεν θέλουμε να δούμε ούτε ζωγραφιστούς ξανά μπροστά μας.Τέτοια πρόσωπα συναντάμε συχνά στον μαγικό χώρο της ελληνικής πολιτικής σκηνής.Πολλοί "εξέχοντες" πολιτικοί πέρασαν από το προσκήνιο και χάθηκαν έπειτα άδοξα εν μια νυχτί. Άλλοι για να σώσουν το τομάρι τους, άλλοι γιατί έβγαλαν αρκετά, άλλοι γιατί έφτασαν αισίως τα 800 χρόνια.Κάπως έτσι λοιπόν, από την μια μέρα στην άλλη εξαφανίστηκε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής jr.Ένα λαμπρό παράδειγμα της οικογενειοκρατίας και του κλειστού κυκλώματος της ελληνικής πολιτικής, όπου ένα όνομα αρκεί να σε κάνει πρωθυπουργό.Ο πρωθυπουργός λοιπόν των τελευταίων χρόνων της εικονικής ευημερίας έγινε τελικά επίτιμος διδάκτωρ σε αμερικανικά Πανεπιστήμια (αφού πρώτα πρόλαβε με μια περίφημη εγκύκλιο-μαζί με τον Άρη-που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια να υπονομεύσει τα ελληνικά) και τον χάσαμε, λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε, πράγμα τεχνικά δύσκολο, όπως και να το κάνουμε.
Ο άνθρωπος αυτός συνέδεσε το όνομά του και την περίοδο της πρωθυπουργίας του ίσως με τα περισσότερα και σημαντικότερα σκάνδαλα που έγιναν γνωστά από καταβολής ελληνικού κράτους.Siemens, υποκλοπές, Βατοπέδι, Ολυμπιακοί, Ζαχόπουλος, οι φωτιές που την περίοδο της επανεκλογής του κατέκαψαν την μισή Ελλάδα και κόστισαν δεκάδες ανθρώπινες ζωές.Η κυβέρνησή του ουσιαστικά έφερε την Ελλάδα προ της κρίσης και του μνημονίου με τους τραγικούς χειρισμούς της (όχι δεν απαλλάσσω τους ΠαΣόκους των ευθυνών τους, αυτές είναι γνωστές τοις πάσι και θα μιλήσουμε επί του θέματος με τον καιρό).Το παράδοξο βέβαια και αυτό που μου προκαλεί απορία είναι όχι ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί ακόμα και περπατά στον δρόμο αμέριμνος, μα πως την σκαπούλαρε από όλα αυτά χωρίς να του χρεωθεί σχεδόν τίποτα, χωρίς να κληθεί ποτέ να λογοδοτήσει στον ελληνικό λαό για τα έργα της περιόδου διακυβέρνησής του, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει έντονο αίτημα από το ίδιο το σύνολο του λαού για κάτι τέτοιο.Τα σκάνδαλα χρεώθηκαν στα αφερέγγυα στελέχη της κυβέρνησής του, στους κακούς συμβούλους, τους Ρουσόπουλους, τους Βουλγαράκηδες, στους κακούς Γερμανούς, στους ΠαΣόκους πριν και μετά, στην Αριστερά, στον περιπτερά της γειτονιάς, πάντως όχι στον Καραμανλή, ποτέ!
Είναι προκλητική η προστασία που έτυχε από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, σε επίπεδο που προκαλεί ερωτήματα.Οι τραγικοί χειρισμοί, προσωπικοί του ή της κυβέρνησης που ο ίδιος σχημάτισε και όφειλε να ελέγχει έφεραν την Ελλάδα , σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, στο χείλος του γκρεμού, και η συμβολή του σε αυτή την κατεύθυνση ήταν καθοριστικότατη.Είναι λοιπόν απορίας άξιο το πως τη σκαπούλαρε.Θα μου πείτε, έχουμε πολύ πιο πιεστικά ζητήματα να ασχοληθούμε στο παρόν, σημαντικότερα από την απόδοση ευθυνών αυτή τη κρίσιμη ώρα.Εδώ όμως να επισημάνω μια οργανωμένη και διακριτική προσπάθεια που γίνεται τελευταία από τα ΜΜΕ και το ευρύτερο πολιτικό σύστημα να επαναφέρει δειλά δειλά το όνομα Κ.Καραμανλής στην επικαιρότητα, απενοχοποιημένο από τις ευθύνες για σκάνδαλα και κρίση, εξιδανικευμένο στα μάτια των νεοφιλελέδων.
Το επίκαιρο επικοινωνιακό τρικ είναι η συνομοσιολογία. Ο Καραμανλής μόνος θα άλλαζε την ενεργειακή πολιτική της χώρας και θα την οδηγούσε σε πεδίο δόξης λαμπρό. Τον μεγάλο αυτό ηγέτη εμπόδισε ο αμερικανικός δάκτυλος.Του απήγαγαν τα παιδιά, τον απειλούσαν, αποπειράθηκε άγνωστο κράτος να τον δολοφονήσει, μας τα είπαν οι Ρώσοι-και η μισή Ελλάδα που έχει εσωτερική μυστική πληροφόρηση επί του θέματος. Η συστηματική αυτή προσπάθεια οσιοποίησης του Καραμανλή μέσα από αστικούς θρύλους, παραφιλολογία και διαδόσεις γίνεται για να σχηματιστεί στην κοινή γνώμη μια εσφαλμένη εικόνα για έναν άνθρωπο που έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια(στο ένα κρατούσε δύπιτο τυλιχτό και στο άλλο τηλεχειριστήριο για το PS3) όταν η χώρα περνούσε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια, στα οποία με μεγάλη προσωπική του ευθύνη οδηγήθηκε και να τον παρουσιάσει αργότερα ως τον σωτήρα που πάλεψε με τα ξένα συμφέροντα με μεγάλο κόστος.
Για το τέλος επιτρέψτε μου να κάνω και εγώ μια πρόβλεψη.Το χαρτί του Σαμαρά στα επόμενα σκληρά μέτρα θα καεί.Η διάδοχη κατάσταση είναι ο απρόβλεπτος ΣΥΡΙΖΑ, και θα χρειαστεί ένα γερό χαρτί για να τον κερδίσουν στις κάλπες.Η συστηματική αυτή αποκατάσταση-εξιδανίκευση του Καραμανλή στην συνείδηση του κόσμου, ίσως δεν είναι τυχαία.Προσωπικά και μόνο που σκέφτομαι το σενάριο φοβάμαι για το τι μας περιμένει.
ΥΓ: Για κάποιους τα ... μπάνια άρχισαν πολύ νωρίς φέτος, στα Χανιά.
Είναι προκλητική η προστασία που έτυχε από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, σε επίπεδο που προκαλεί ερωτήματα.Οι τραγικοί χειρισμοί, προσωπικοί του ή της κυβέρνησης που ο ίδιος σχημάτισε και όφειλε να ελέγχει έφεραν την Ελλάδα , σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, στο χείλος του γκρεμού, και η συμβολή του σε αυτή την κατεύθυνση ήταν καθοριστικότατη.Είναι λοιπόν απορίας άξιο το πως τη σκαπούλαρε.Θα μου πείτε, έχουμε πολύ πιο πιεστικά ζητήματα να ασχοληθούμε στο παρόν, σημαντικότερα από την απόδοση ευθυνών αυτή τη κρίσιμη ώρα.Εδώ όμως να επισημάνω μια οργανωμένη και διακριτική προσπάθεια που γίνεται τελευταία από τα ΜΜΕ και το ευρύτερο πολιτικό σύστημα να επαναφέρει δειλά δειλά το όνομα Κ.Καραμανλής στην επικαιρότητα, απενοχοποιημένο από τις ευθύνες για σκάνδαλα και κρίση, εξιδανικευμένο στα μάτια των νεοφιλελέδων.
Το επίκαιρο επικοινωνιακό τρικ είναι η συνομοσιολογία. Ο Καραμανλής μόνος θα άλλαζε την ενεργειακή πολιτική της χώρας και θα την οδηγούσε σε πεδίο δόξης λαμπρό. Τον μεγάλο αυτό ηγέτη εμπόδισε ο αμερικανικός δάκτυλος.Του απήγαγαν τα παιδιά, τον απειλούσαν, αποπειράθηκε άγνωστο κράτος να τον δολοφονήσει, μας τα είπαν οι Ρώσοι-και η μισή Ελλάδα που έχει εσωτερική μυστική πληροφόρηση επί του θέματος. Η συστηματική αυτή προσπάθεια οσιοποίησης του Καραμανλή μέσα από αστικούς θρύλους, παραφιλολογία και διαδόσεις γίνεται για να σχηματιστεί στην κοινή γνώμη μια εσφαλμένη εικόνα για έναν άνθρωπο που έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια(στο ένα κρατούσε δύπιτο τυλιχτό και στο άλλο τηλεχειριστήριο για το PS3) όταν η χώρα περνούσε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια, στα οποία με μεγάλη προσωπική του ευθύνη οδηγήθηκε και να τον παρουσιάσει αργότερα ως τον σωτήρα που πάλεψε με τα ξένα συμφέροντα με μεγάλο κόστος.
Για το τέλος επιτρέψτε μου να κάνω και εγώ μια πρόβλεψη.Το χαρτί του Σαμαρά στα επόμενα σκληρά μέτρα θα καεί.Η διάδοχη κατάσταση είναι ο απρόβλεπτος ΣΥΡΙΖΑ, και θα χρειαστεί ένα γερό χαρτί για να τον κερδίσουν στις κάλπες.Η συστηματική αυτή αποκατάσταση-εξιδανίκευση του Καραμανλή στην συνείδηση του κόσμου, ίσως δεν είναι τυχαία.Προσωπικά και μόνο που σκέφτομαι το σενάριο φοβάμαι για το τι μας περιμένει.
ΥΓ: Για κάποιους τα ... μπάνια άρχισαν πολύ νωρίς φέτος, στα Χανιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου