Έλεγα να μη γράψω τίποτα, να πάει να γαμηθεί.Εξάλλου έχουν γραφτεί ήδη πάρα πολλά για το θέμα και το να προσπαθείς να πείσεις κάποιους ανθρώπους για τα προφανή μόνο τα νεύρα σου σπάει.Όπως και να έχει, τελικά αποφάσισα να γράψω δυο κουβέντες για την περιβόητη απεργία των καθηγητών.
Και στην περίπτωση αυτή οι καταστροφείς του τόπου ακολουθούν μια παρόμοια τακτική με αυτήν που ακολούθησε προ κάποιων μηνών ο Ραγκούσης σχετικά με την απελευθέρωση του επαγγέλματος των οδηγών ταξί και τις αλλαγές στην λήψη άδειας ασκήσεώς του.Ο νόμος αυτός σαφώς προωθήθηκε μέσα στο καλοκαίρι και την τουριστική περίοδο.Οι Έλληνες αγανακτισμένοι αφόριζαν τους οδηγούς για το πλήγμα στον τουρισμό και την μεγάλη ταλαιπωρία του κόσμου.Λίγο αργότερα έγινε το ίδιο και με τους απασχολούμενους στα λιμάνια και τα πλοία.Πάλι μεσούσης της τουριστικής περιόδου.Η τακτική λοιπόν είναι πλέον γνωστή.Η κοινωνία να στρέφεται ενάντια στην εκάστοτε ομάδα που αντιδρά διεκδικώντας τα δικαιώματά της.Για αυτό τα νομοσχέδια και οι υπουργικές αποφάσεις περνάνε όταν θα προκληθεί η μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική κατακραυγή και οι εργαζόμενοι θα βρουν απέναντί τους την κοινωνία, όπως οι καθηγητές τώρα.Άλλωστε όλη την χρονιά δεν υπήρχε χρόνος να περάσει η τροπολογία, έπρεπε να περάσει λίγο πριν τις Πανελλήνιες.
Κατανοητό και το άγχος των μαθητών και των οικογενειών τους.Τα έχουμε περάσει όλοι και προσωπικά δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μην αδημονούσε να λάβει τέλος αυτή η ψυχοφθόρα και επίπονη διαδικασία.Μόνο οι γονείς στην τελική γνωρίζουν και τον οικονομικό Γολγοθά που πέρασαν όλη την χρονιά και κάτω από αυτές τις οικονομικές συγκυρίες για να μπορέσουν να παράσχουν στο παιδί τους τα εφόδια για να παλέψει επί ίσοις όροις, για να πληρώνουν τα ιδιαίτερα, τα φροντιστήρια και ξέρω και εγώ τι άλλο.Ο αυτοσκοπός της παιδείας φαίνεται πως τελικά δεν είναι να μάθεις δέκα ή είκοσι πράγματα ουσιαστικά για τη ζωή σου στο σχολείο ή έστω να βγεις από εκεί καλύτερος άνθρωπος, μα να γράψεις καλά στις Πανελλήνιες, να περάσεις κάπου, να πάρεις "ένα χαρτί" και να γίνεις άνεργος ή μετανάστης.Αν είσαι τυχερός ίσως βρεις και δουλειά για 390 ευρώ τον μήνα μεικτά.
Και η κοινωνία να στρέφεται ενάντια στους καθηγητές και τους δασκάλους, που στερούν το μέλλον των παιδιών της.Λες και με 62,4% ανεργία στους νέους η γενιά τους ή η δική μας έχει μέλλον.Οι απεργοί στερούν στα παιδιά το δικαίωμα στην ελπίδα, στο μέλλον, κατά πως φαίνεται.Τους στερούν το δικαίωμα να μπουν σε ένα πανεπιστήμιο μπουρδέλο, να πάρουν ένα χαρτί χωρίς αντίκρισμα και να ζουν με τη μάνα τους ως τα 40 άνεργοι.
Ποιόν πειράζουν όμως τόσα χρόνια τα λυόμενα στα σχολικά προαύλια, η έλλειψη θέρμανσης το χειμώνα, η έλλειψη βιβλίων, το κούρεμα στους πόρους για την Παιδεία, οι διπλοβάρδιες στη διδασκαλία,η ανύπαρκτη υλικοτεχνική και ερευνητική υποδομή, τα παιδάκια στη Πάτρα που λιποθύμησαν στο σχολείο από την πείνα, για να νοιαστεί για αυτά;
Ο Έλληνας στο μυαλό του ακόμα λειτουργεί με την νοοτροπία του 2000.Κάτσε να πάρει ο κανακάρης μου ένα πτυχίο ό,τι να'ναι και κάπου θα βρω να τον χώσω.Στην Ισπανία μαθητές, καθηγητές και γονείς κατέβηκαν μαζί στον δρόμο κατά χιλιάδες για να διεκδικήσουν μια καλύτερη παιδεία.Αλλά είναι μαλάκες αυτοί, εμείς είμαστε οι έξυπνοι.Και το συνδικαλιστικό κίνημα εδώ είναι για γέλια ακόμα και την ύστατη αυτή στιγμή, τόσα χρόνια πες ζούσαν οι καρχαρίες με τα κόκαλα που τους πετούσαν.Τώρα απλά κάθονται και περιμένουν να έρθει η σειρά τους αδιαφορώντας για οποιονδήποτε άλλο.Και κατεβάζουν 200 άτομα την Πρωτομαγιά.
Και καθόμαστε και τρωγόμαστε μεταξύ μας, τρώμε τους δασκάλους και τους καθηγητές που επιτελούν το πιο σημαντικό λειτούργημα σε μια κοινωνία, που μεγαλώνουν τα παιδιά σας και τα παιδιά μας και ανεχόμαστε να ειρωνεύονται τα αιτήματά τους, άτομα που στέλνουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό και αργότερα στην Αγγλία γελώντας με την ελληνική δημόσια παιδεία.Να ξεκαθαρίσω κάτι για το τέλος, κάθε εργασιακό κεκτημένο έχει κατακτηθεί με αίμα και πόνο από τους εργαζομένους και είναι άξιο της μεγαλύτερης δυνατής προστασίας, όπως και το δικαίωμα στην απεργία, τώρα τα στερούν όλα αβίαστα και εμείς κοιτάμε.Ήταν να μην πάρουμε μπροστά με τις επιστρατεύσεις.Για αυτό δεν υπάρχει ελπίδα σε αυτή τη χώρα.
Και στην περίπτωση αυτή οι καταστροφείς του τόπου ακολουθούν μια παρόμοια τακτική με αυτήν που ακολούθησε προ κάποιων μηνών ο Ραγκούσης σχετικά με την απελευθέρωση του επαγγέλματος των οδηγών ταξί και τις αλλαγές στην λήψη άδειας ασκήσεώς του.Ο νόμος αυτός σαφώς προωθήθηκε μέσα στο καλοκαίρι και την τουριστική περίοδο.Οι Έλληνες αγανακτισμένοι αφόριζαν τους οδηγούς για το πλήγμα στον τουρισμό και την μεγάλη ταλαιπωρία του κόσμου.Λίγο αργότερα έγινε το ίδιο και με τους απασχολούμενους στα λιμάνια και τα πλοία.Πάλι μεσούσης της τουριστικής περιόδου.Η τακτική λοιπόν είναι πλέον γνωστή.Η κοινωνία να στρέφεται ενάντια στην εκάστοτε ομάδα που αντιδρά διεκδικώντας τα δικαιώματά της.Για αυτό τα νομοσχέδια και οι υπουργικές αποφάσεις περνάνε όταν θα προκληθεί η μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική κατακραυγή και οι εργαζόμενοι θα βρουν απέναντί τους την κοινωνία, όπως οι καθηγητές τώρα.Άλλωστε όλη την χρονιά δεν υπήρχε χρόνος να περάσει η τροπολογία, έπρεπε να περάσει λίγο πριν τις Πανελλήνιες.
Κατανοητό και το άγχος των μαθητών και των οικογενειών τους.Τα έχουμε περάσει όλοι και προσωπικά δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μην αδημονούσε να λάβει τέλος αυτή η ψυχοφθόρα και επίπονη διαδικασία.Μόνο οι γονείς στην τελική γνωρίζουν και τον οικονομικό Γολγοθά που πέρασαν όλη την χρονιά και κάτω από αυτές τις οικονομικές συγκυρίες για να μπορέσουν να παράσχουν στο παιδί τους τα εφόδια για να παλέψει επί ίσοις όροις, για να πληρώνουν τα ιδιαίτερα, τα φροντιστήρια και ξέρω και εγώ τι άλλο.Ο αυτοσκοπός της παιδείας φαίνεται πως τελικά δεν είναι να μάθεις δέκα ή είκοσι πράγματα ουσιαστικά για τη ζωή σου στο σχολείο ή έστω να βγεις από εκεί καλύτερος άνθρωπος, μα να γράψεις καλά στις Πανελλήνιες, να περάσεις κάπου, να πάρεις "ένα χαρτί" και να γίνεις άνεργος ή μετανάστης.Αν είσαι τυχερός ίσως βρεις και δουλειά για 390 ευρώ τον μήνα μεικτά.
Και η κοινωνία να στρέφεται ενάντια στους καθηγητές και τους δασκάλους, που στερούν το μέλλον των παιδιών της.Λες και με 62,4% ανεργία στους νέους η γενιά τους ή η δική μας έχει μέλλον.Οι απεργοί στερούν στα παιδιά το δικαίωμα στην ελπίδα, στο μέλλον, κατά πως φαίνεται.Τους στερούν το δικαίωμα να μπουν σε ένα πανεπιστήμιο μπουρδέλο, να πάρουν ένα χαρτί χωρίς αντίκρισμα και να ζουν με τη μάνα τους ως τα 40 άνεργοι.
Ποιόν πειράζουν όμως τόσα χρόνια τα λυόμενα στα σχολικά προαύλια, η έλλειψη θέρμανσης το χειμώνα, η έλλειψη βιβλίων, το κούρεμα στους πόρους για την Παιδεία, οι διπλοβάρδιες στη διδασκαλία,η ανύπαρκτη υλικοτεχνική και ερευνητική υποδομή, τα παιδάκια στη Πάτρα που λιποθύμησαν στο σχολείο από την πείνα, για να νοιαστεί για αυτά;
Ο Έλληνας στο μυαλό του ακόμα λειτουργεί με την νοοτροπία του 2000.Κάτσε να πάρει ο κανακάρης μου ένα πτυχίο ό,τι να'ναι και κάπου θα βρω να τον χώσω.Στην Ισπανία μαθητές, καθηγητές και γονείς κατέβηκαν μαζί στον δρόμο κατά χιλιάδες για να διεκδικήσουν μια καλύτερη παιδεία.Αλλά είναι μαλάκες αυτοί, εμείς είμαστε οι έξυπνοι.Και το συνδικαλιστικό κίνημα εδώ είναι για γέλια ακόμα και την ύστατη αυτή στιγμή, τόσα χρόνια πες ζούσαν οι καρχαρίες με τα κόκαλα που τους πετούσαν.Τώρα απλά κάθονται και περιμένουν να έρθει η σειρά τους αδιαφορώντας για οποιονδήποτε άλλο.Και κατεβάζουν 200 άτομα την Πρωτομαγιά.
Και καθόμαστε και τρωγόμαστε μεταξύ μας, τρώμε τους δασκάλους και τους καθηγητές που επιτελούν το πιο σημαντικό λειτούργημα σε μια κοινωνία, που μεγαλώνουν τα παιδιά σας και τα παιδιά μας και ανεχόμαστε να ειρωνεύονται τα αιτήματά τους, άτομα που στέλνουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό και αργότερα στην Αγγλία γελώντας με την ελληνική δημόσια παιδεία.Να ξεκαθαρίσω κάτι για το τέλος, κάθε εργασιακό κεκτημένο έχει κατακτηθεί με αίμα και πόνο από τους εργαζομένους και είναι άξιο της μεγαλύτερης δυνατής προστασίας, όπως και το δικαίωμα στην απεργία, τώρα τα στερούν όλα αβίαστα και εμείς κοιτάμε.Ήταν να μην πάρουμε μπροστά με τις επιστρατεύσεις.Για αυτό δεν υπάρχει ελπίδα σε αυτή τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου