Κιλελέρ, πιο σύγχρονο από ποτέ

"Στις 6 Μαρτίου του 1910, ημέρα Σάββατο, χαράματα, οι κολίγοι από όλη τη Θεσσαλία ξεκίνησαν με μαύρες και κόκκινες σημαίες, για το μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο της Λάρισας. Πλήθος λαού και χωρικοί των απομακρισμένων περιοχών κατέβαιναν τραγουδώντας προς τους σταθμούς του τρένου.Οι συνθήκες διαβίωσης των αγροτών του θεσσαλικού κάμπου, ήταν τραγικές την εποχή εκείνη. Το αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα, δηλαδή η απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και το μοίρασμά τους στους αγρότες, δεν λύθηκε με την ανεξαρτησία της χώρας ενώ στη Θεσσαλία που προσαρτήθηκε στο ελληνικό κράτος το 1881 το ζήτημα πήρε εκρηκτικές διαστάσεις. Για τους αγρότες της Θεσσαλίας το 1881 σηματοδότησε απλά την αλλαγή στο δυνάστη τους, με τον Έλληνα τσιφλικά πολλές φορές να αποδεικνύεται χειρότερος του Τούρκου προκατόχου του.

Οι κολίγοι υποχρεώνονταν να δίνουν στο τσιφλικά το 1/3 ή το 1/2 της παραγωγής και άλλα προϊόντα, ενοίκιο για τη βοσκή των ζώων τους καθώς και να στέλλουν μια γυναίκα για ζύμωμα. Παράλληλα ζούσαν σε τρώγλες και ανέχονταν την ταπείνωση του μαστιγώματος και του βιασμού των γυναικών τους από τους μεγαλοκτηματίες.

Σουρεαλισμός

Έβαλαν τον κατώτατο στα 490 ευρώ τον μήνα.Για τους νέους κάτω των 25 στα ακόμα πιο κάτω, στα 427, και άμα δουλέψουν και 25 μέρες.Μεικτά κιόλας.Με μια παγκόσμια καινοτομία, επίσης, αποφασίστηκε να φορολογηθούν και τα γιαπιά.Αν δηλαδή πήγες να φτιάξεις ένα σπιτάκι και η κρίση δεν σε άφησε καν να φτάσεις στα τούβλα μικρή σημασία έχει.Θα πληρώσεις.Γιαπί έχεις, δεν είσαι δα και εφοπλιστής, να εξαιρεθείς από τη φορολόγηση, ούτε έστω καναλάρχης. Ούτε κολλητός να πάρεις για ένα κομμάτι ψωμί τον πλέον κερδοφόρο δημόσιο οργανισμό. Έτσι θα καταπολεμηθεί η ανεργία λοιπόν, με μισθωτή δουλεία.Η κρατική βία σε όλο της το μεγαλείο.Ζήτω και ο σοσιαλισμός των 114 κλεμμένων εκατομμυρίων.
Και το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι;Η απάθεια του κόσμου.Ζήτημα να ήταν χθες χίλια άτομα έξω από την Βουλή.Και τα παπαγαλάκια να συνεχίζουν το τραγούδι τους ακάθεκτα.Τρία Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμο, Πολυνομοσχέδιο.Αλλά είναι και Μεγάλη Βδομάδα, που να επαναστατήσουμε τώρα, αμαρτία είναι.

Χειμωνούλης

  Ανοίγει ο καιρός, που όρεξη για επανάσταση τώρα, ας κατακτήσουμε Ελληναράδες μου τις πλαζ και τα σκυλόμπαρα της Παραλιακής, από Οκτώβριο πάλι τα πολιτικά.Ο χειμώνας εξάλλου κύλησε ιδανικά για την χώρα μας.Ξέρω πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσετε με αυτό που είπα, οι υπόλοιποι είστε προβοκάτορες και μπάχαλοι. Μερικοί αχάριστοι λοιπόν αρνούνται να αναγνωρίσουν τα σπουδαία επιτεύγματα και τις λαμπρές στιγμές που η συγκυβέρνησή μας, παρά τις δυσκολίες μας χάρισε τόσο απλόχερα.
  Σκεφτείτε μωρέ να έσπαγε ο διάολος το ποδάρι του και να βγαίναμε από το ευρώ, να γυρνάγαμε στη δραχμή.Πέραν του ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μπανάλ και θα χάναμε την αίγλη της νομισματικής ένωσης δεν θα είχαμε πετρέλαιο να ζεσταθούμε το χειμώνα!Και μόνο που σκέφτομαι πως τα ελληνικά νοικοκυριά χάρη στους λεπτούς χειρισμούς και την υπευθυνότητα της κυβέρνησης μνημονιακής σωτηρίας μπόρεσαν να απολαύσουν την ζεστασιά τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες, νιώθω ευγνώμων.Καμία τιμή σε βασικά αγαθά δεν αυξήθηκε, να το πούμε και αυτό, καθώς και ο Μπαμπινιώτης διέγραψε τις λέξεις διαφθορά και ρουσφέτι από το λεξικό του αφού οι όροι είχαν επέλθει σε αχρησία.Για να μην αναφέρω πως επιτέλους ήρθε η ανάπτυξη, βγήκαμε στις αγορές και αναβαθμίστηκε σε ΑΑΑ η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, όλα ήταν ονειρικά αυτόν τον χειμώνα.

Κράτος

  Καταρχήν είμαι αντίθετος με τα εμπόδια που τίθενται ανάμεσα στους ανθρώπους, είτε πρόκειται για σύνορα, κράτη, έθνη, είτε για στεγανά, προκαταλήψεις.Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με φίλο γύρω από το ζήτημα του κράτους, τι είναι κράτος και την αναγκαιότητα της δόμησης της αστικής κοινωνίας γύρω από αυτό.

  Η αρχική χροιά του κράτους και των κρατικών δομών είχε ως σημείο αναφοράς τον μονάρχη, τον μεγαλογαιοκτήμονα ή τον φαιουδάρχη, ανάλογα με την ιστορική περίοδο που εξετάζει κανείς, και την  περιοχή στην οποία ασκούσε την εξουσία του σε ένα άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο με τον τοπικό πληθυσμό οι οποίοι σε αντάλλαγμα έπαιρναν κάποιες υποτυπώδεις παροχές.Το κράτος λοιπόν ενσαρκωνόταν σε ένα πρόσωπο και καθοριζόταν από αυτό.

Το πανηγυράκι

  Προσωπικά είμαι ενάντια στον τρόπο δράσης και στις πρακτικές των παρατάξεων στα Πανεπιστήμια.Πιστεύω πως στον βωμό των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων καπελώνεται το συμφέρον της παιδείας και ευτελίζονται οι δημοκρατικές διαδικασίες ήδη από το περιβάλλον της σχολής.Το δικαίωμα βέβαια του σχηματισμού τους και της συμμετοχής σε αυτές είναι αναφέρετο και άξιο προστασίας, σε κάθε περίπτωση, στα πλαίσια της Δημοκρατίας.
  Τελείωσαν και οι εκλογές στη Νομική, την σχολή μου.Το αποτέλεσμα τελικά αφήνει μια μάλλον θετική εντύπωση.Η Δαπ έχασε περίπου 130 ψήφους και μια έδρα, όλες οι αριστερές παρατάξεις βγήκαν πιο δυνατές και η Πασπ βυθίστηκε και άλλο στην ανυπαρξία και οριακά πήρε στην δεύτερη κατανομή έδρα στο ΔΣ. Η αποχή ήταν έντονη αλλά ζημίωσε τελικά μάλλον την Δαπ, καθώς τα φιντάνια της φαίνεται να επέλεξαν τον καφέ από την κάλπη.Δεν θέλω να πω πολλά, οι περισσότεροι μας έχουμε ξενερώσει με τις διαδικασίες και την χαοτική κατάσταση που επικρατεί στα κοινά της σχολής, τα κακώς κείμενα τα βλέπουμε καθημερινά, την υποκρισία το ίδιο.Δυο παρατηρήσεις θέλω απλά να κάνω.

#manolada

Αγώνας ταξικός ενάντια στην ψεύτικη,αιματοβαμμένη ευημερία των αφεντικών.

Η ανοχή της κοινωνίας είναι συνενοχή.

Τι σημασία έχει όμως αυτό, λες και ήταν από την Βοστώνη οι εργάτες, που καιρός να ασχοληθούν τα ΜΜΕ.Άνοιξαν και καμιά 30αριά θέσεις εργασίας πατριώτες μου, να πάτε να δουλέψετε για 5 ευρώ τη μέρα, 6 μήνες απλήρωτοι, να μην σας παίρνουν τις δουλειές και οι μετανάστες.Η Ελλάδα είναι γεμάτη Μανωλάδες, εστίες ανομίας όμως παραμένουν οι καταλήψεις και τα ερειπωμένα κτήρια.

XYTA ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΥ: Ο φόβος και ο τρόμος

Μήνυμα που έλαβα από καλό φίλο-αναγνώστη για την κατάσταση στην περιοχή της Παπανικολού, κοντά στο Αίγιο, όπου ετσιθελικά ο μεγάλης φυσικής ομορφιάς τόπος μετατρέπεται σε παράνομη χωματερή.Οι μπάτσοι μες το βράδυ απέκλεισαν την περιοχή για να ξεκινήσει ο εργολάβος την καταστροφή της. Τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι φυσικά το αποσιωπούν.Διαβάστε το κείμενο:

Απέχοντας από τα τελευταία γεγονότα λόγω σπουδών,τα οποία έλαβαν μέρος στο χωριό μας στις 16/4/2013 και αγωνιώντας και εγώ,όπως όλοι μας(θέλω να πιστεύω)για το ζήτημα του Χυτά στην περιοχή της Παπανικολού,πήρα την πρωτοβουλία να εκθέσω τις απόψεις μου και να τις μοιραστώ μαζί σας.

   Εν αρχή λυπούμαι που δεν μπορώ να παρίσταμαι στην προσπάθειά σας,να αποτρέψετε το έργο αυτό.Είναι διαφορετικό να αναλώνεσαι στα λόγια μέσα από κείμενα από το να βρίσκεσαι στο πεδίο μάχης.Ναι,μπορεί να ακούγεται παράλογη η φράση πεδίο μάχης μα ποιος μας είπε ότι αυτά που ζούμε είναι λογικά.Για του λόγου το αληθές στην αρχή δεν πίστεψα αυτή την προσπάθεια των νέων της περιοχής.Θες η ματαιότητα των πάντων,η απαισιοδοξία για το μέλλον ακόμα και η αδιαφορία συνέβαλαν σε αυτό.Όμως τα γεγονότα σιγά σιγά και με τον καιρό με διέψευσαν και με έφεραν μπροστά στην διαπίστωση ότι έσφαλα.Σκεφτείτε ότι  αν δεν ήταν αυτή η νεοσύστατη ομάδα,πολλά αν όχι όλα από όσα έπραξε δεν θα πραγματοποιούνταν από κανέναν άλλον.Και σκεφτείτε ακόμα περισσότερο ότι αν δεν ήταν η κίνηση των νέων της περιοχής μας τώρα θα μιλάγαμε για την πορεία των έργων στον χυτά και πότε θα ολοκληρωθεί και όχι για την ακύρωσή του.Η αφορμή όμως που γράφω αυτά τα λόγια δεν είναι για να εξυμνήσω στα μάτια σας την Κίνηση Νέων,(αυτό άλλωστε το έκανα με λίγα λόγια παραπάνω και επίσης δεν είμαι εγώ αυτός που θα σας το πει αλλά τα πεπραγμένα της Κίνησης.)

Αθήνα

  Για να καταλάβεις την κρίση πρέπει να περπατήσεις στο κέντρο της Αθήνας.Όχι στο Κολωνάκι ή στη Βουκουρεστίου, τα μέρη αυτά είναι απλά μια ψευδαίσθηση.Όσοι ζουν το κέντρο καθημερινά, όπως εγώ αναπόφευκτα λόγω σχολής ή μαθημάτων παλιότερα, βλέπουν πόσο χειρότερα είναι τα πράγματα σε σχέση με λίγα μόλις χρόνια πριν.Πάντοτε το κέντρο είχε τα (πολλά) προβλήματά του, πάντοτε υπήρχαν δρόμοι που φοβόσουν ακόμα και να περπατήσεις, εγκληματικότητα, άστεγοι, περίεργοι, ναρκωτικά.
  Μια βόλτα σήμερα όμως δεν θα σου μάθει απλά πως οι άστεγοι είναι πενταπλάσιοι(δείγμα της ανύπαρκτης κοινωνικής πρόνοιας), πως η πρέζα εξαπλώνεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου πάντα με την γνωστή καθοδήγηση, θα σου δείξει και άλλα,τα μαγαζιά να βάζουν καθημερινά λουκέτο, το ένα μετά το άλλο, μια εικόνα αποσύνθεσης με την αγορά να παραπαίει, μια ατμόσφαιρα θλίψης και εγκατάλειψης.Περπατάς στον δρόμο και βλέπεις πρόσωπα με οργή, με απαισιοδοξία, νιώθεις πιο ξένος από ποτέ.Ξενερώνεις και εσύ με το κλίμα γύρω σου. Αυτή είναι η Αθήνα του 2013, η Αθήνα του μνημονίου.Μια πόλη με θλίψη, ανεργία, λουκέτα, ανέχεια, υποβαθμισμένη,ξεφτισμένη από κάθε άποψη, όχι μόνο σαν πόλη, μα και σαν ιδέα, σαν σύμβολο, εάν ποτέ ήταν.
  Δεν θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο, απλά ποτέ δεν θα καταλάβω αυτή την πόλη, με τις γεμάτες καφετέριες και τα μαγαζιά με λουκέτο, με τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα και τους γραβατομένους και αναίσθητους στα trendy στέκια λίγο πιο πάνω, του Κολωνακίου και της Ομόνοιας, του Λυκαβηττού και της Πατησίων, των μικροπωλητών και της Βουκουρεστίου.Με τις αμέτρητες διμοιρίες στην Ιπποκράτους και στην Σκουφά και τις σύριγγες στα στενά λίγο μόλις πιο πέρα.Μια πόλη καταθλιπτική με τεράστιες κοινωνικές αντιφάσεις και καμία ταξική συνείδηση, που η κρίση είτε την έχει μαστιγώσει βάναυσα είτε δημιουργεί μια ουτοπία, πως δεν την άγγιξε ποτέ.Μια εικόνα που σε κάθε περίπτωση σε κάνει να αμφιβάλλεις για το αν έχει νόημα να αισιοδοξείς για το μέλλον, για το αν έστω υπάρχει αυτό.
  Και εμείς σε αυτό το μοτίβο να προσπαθούμε να προσαρμοστούμε, να προσανατολιστούμε.Και στο τέλος όλο το βάρος να πέφτει στους πιτσιρικάδες, να μην τα κάνουμε και εμείς τόσο σκατά, να αλλάξουμε, να τα αλλάξουμε.Πλέον δεν φοβάσαι να περπατήσεις την Αθήνα, λυπάσαι.

Δούκισσα Νομικής

Απενοχοποίηση

  Πάντα στο μυαλό του Ελληναρά υπήρχε η ψευδαίσθηση της ανωτερότητας.Μιας ανωτερότητας για το λαμπρό παρελθόν, το τιμημένο γένος, τα ιστορικά επιτεύγματα.Για την εποχή του βέβαια έχει να υπερηφανεύεται μόνο για τον Γαύρο που πήγε πριν λίγα χρόνια στους 16 του Champions League.Παρ΄' όλα αυτά παραμένει ανώτερός από τους άλλους λαούς, μη ρωτάτε γιατί, γιατί έτσι. Μαζί λοιπόν με τα χαρακτηριστικά της φυγοπονίας και του ωχαδερφισμού του Έλληνα συνυπήρχε πάντοτε και ένας σαθρός ελιτισμός, αυτή η ενστικτώδης ψευδαίσθηση της ανώτερης φύσης του Έλληνα, που λέγαμε, αδικαιολόγητα.Το άμεσο επακόλουθο ήταν μια νοοτροπία λανθάνοντος ρατσισμού.Η οικονομική ύφεση, η ανεργία, το χαμηλότατο μορφωτικό επίπεδο που παρέχεται δημιούργησαν το μοτίβο του "κακού ξένου που ήρθε εδώ και παίρνει από τα παλικάρια μας τη δουλειά, που έφερε την εγκληματικότητα, που...".Ασχέτως αν αυτός ο "κακός ξένος", για πολλές δεκαετίες, στην Γερμανία, στην Αυστραλία, στην Αμερική, ήταν Έλληνας οικονομικός μετανάστης.

Margaret Thatcher

  Την τελευταία της πνοή άφησε εχθές η Μάργκαρετ Θάτσερ, η "σιδηρά κυρία" της Αγγλίας.Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας, και μάλιστα η μακροβιότερη για έντεκα χρόνια. Μια από τις πλέον πολυσυζητημένες μα και αμφισβητούμενες προσωπικότητες του παγκόσμιου πολιτικού χώρου, όπως φαίνεται εξάλλου και από τις αντιδράσεις για τον θάνατό της, που ποικίλουν.Θρήνος και απόδοση σεβασμού από την μια, γιορτές, γλέντια και ύβρεις από την άλλη.

Πως ήσουν και πως έγινες...

  Εντάξει βαριόμουν.Πολύ.Η φώτο της φραου που κυκλοφορεί τελευταία στο ίντερνετ μου έδωσε την ιδέα.Έψαξα και συγκέντρωσα κάποιο υλικό.Ας δούμε πως ήταν 20 πασίγνωστες προσωπικότητες της ελληνικής και της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής σε πιο τρυφερά και ανέμελα χρόνια.

Το μαγαζάκι του κυρ-Φώτη

  Η συγκυρία της κρίσης μας δίνει τουλάχιστον μια ευκαιρία να σκεφτούμε και να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα, ιδέες και έννοιες που συναντάμε γύρω μας.Το πολιτικό μόρφωμα του Κυρ-Φώτη πρώτο απ'όλους έδωσε στον όρο "Αριστερά" μια άλλη ερμηνεία.

Ο άγιος με το playstation

  Υπάρχουν άνθρωποι που εξαφανίζονται για κάποιο χρονικό διάστημα και τους αναζητάμε (όπως φυσικά εσείς εμένα που είχα μια βδομάδα να γράψω, δεν θα ξαναγίνει).Υπάρχουν όμως και άνθρωποι από το παρελθόν που δεν θέλουμε να δούμε ούτε ζωγραφιστούς ξανά μπροστά μας.Τέτοια πρόσωπα συναντάμε συχνά στον μαγικό χώρο της ελληνικής πολιτικής σκηνής.Πολλοί "εξέχοντες" πολιτικοί πέρασαν από το προσκήνιο και χάθηκαν έπειτα άδοξα εν μια νυχτί. Άλλοι για να σώσουν το τομάρι τους, άλλοι γιατί έβγαλαν αρκετά, άλλοι γιατί έφτασαν αισίως τα 800 χρόνια.Κάπως έτσι λοιπόν, από την μια μέρα στην άλλη εξαφανίστηκε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής jr.Ένα λαμπρό παράδειγμα της οικογενειοκρατίας και του κλειστού κυκλώματος της ελληνικής πολιτικής, όπου ένα όνομα αρκεί να σε κάνει πρωθυπουργό.Ο πρωθυπουργός λοιπόν των τελευταίων χρόνων της εικονικής ευημερίας έγινε τελικά επίτιμος διδάκτωρ σε αμερικανικά Πανεπιστήμια (αφού πρώτα πρόλαβε με μια περίφημη εγκύκλιο-μαζί με τον Άρη-που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια να υπονομεύσει τα ελληνικά) και τον χάσαμε, λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε, πράγμα τεχνικά δύσκολο, όπως και να το κάνουμε.

Λόγια σταράτα

Πολιτική συνέπεια και προεκλογική ειλικρίνεια, μαλάκα ψηφοφόρε, αυτά.

Στην υγειά μας…

  Το κείμενο το έλαβα από έναν καλό φίλο, εκ των έσω γνώστη αυτής της δυσάρεστης κατάστασης που συναντάμε στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία, και είναι περιγραφικό της αποσύνθεσης και στον τομέα της υγείας.Το παραθέτω αυτούσιο:

  Ποιος θα μας το έλεγε,ότι θα έρθει ο καιρός να πηγαίνουμε στο νοσοκομείο,ώστε να λάβουμε την απαραίτητη θεραπεία για να γίνουμε καλά και να μας λένε ότι λόγω υψηλού κόστους του φαρμάκου το νοσοκομείο αδυνατεί να το προσφέρει. Ποιος θα μας το έλεγε,ότι για να κάνεις μια εξέταση εντός του νοσοκομείου,ώστε να γλιτώσεις κάποια χρήματα,γιατί σε ιδιωτικά εργαστήρια είναι ακριβές και να μας λένε ότι πλέον δεν κάνουμε αυτές τις εξετάσεις ή ελάτε μετά από ένα μήνα,γιατί τότε έχουμε κενό ή ότι η συγκεκριμένη εξέταση δεν καλύπτεται πλέον από τα ασφαλιστικά ταμεία.

  Είναι δεδομένο πλέον ότι ο τομέας της υγείας στην χώρα μας έχει καταρρεύσει.Επικρατεί ένα χάος κυριολεκτικά που ο μόνος ζημιωμένος που βγαίνει από αυτή την κατάσταση είναι ο κόσμος και οι γιατροί.Μην ξεχνάμε ότι και αυτοί είναι εργαζόμενοι και έχουν λεηλατηθεί από τα μέτρα της κυβέρνησής μας που δεν σέβεται ούτε στο ελάχιστο την εργασία τους και την ευθύνη που έχουν.Όταν έχουν μείνει απλήρωτοι για πολλούς μήνες,όταν οι εφημερίες τους ακόμα δεν έχουν καταβληθεί(και αν τους δοθούν),όταν συνεχίζουν να κάνουν υπερωρίες αν και λεφτά δεν βλέπουν.Σε αυτούς τολμά η κυβέρνηση να μειώνει τον μισθό αντί να τον αυξάνει.Μα οι απαιτήσεις της Τρόικας είναι αυτές,τι να κάνουμε τώρα.

  Και έρχομαι στον απλό κόσμο (το θέμα των γιατρών είναι μεγάλο και πάμε αλλού),που επισκέπτεται το νοσοκομείο και αντιμετωπίζει πρώτον την απίστευτη γραφειοκρατία ταυτόχρονα με τον πόνο του.Η νέα ηλεκτρονική συνταγογράφηση έγινε με εντολή τρόικας ώστε να μειωθούν τα έξοδα και να εξοικομηθεί χρόνος.Ποίος χρόνος να εξοικονομηθεί που το σύστημα πέφτει ή κολλάει συνέχεια.Και υπάρχει και η απαίτηση να γράφουν τα φάρμακα και στα βιβλιάρια υγείας!Διπλός κόπος δηλαδή!

Και όταν έρθει η ώρα για το φάρμακο παρακαλάς!Παρακαλάς να μην το έχουν κόψει από τη κυκλοφορία για να ζήσεις!Αν είναι φθηνό είσαι τυχερός,αν όμως όχι θα σε τρέχουν στο κοντινό ΕΟΠΠΥ ώστε να το παραλάβεις από εκεί μετά από μια απίστευτη ταλαιπωρία ταυτόχρονα με τον πόνο σου!Και αναρωτιέσαι αυτά που πληρώνεις που πάνε!Γιατί εσύ πληρώνεις ενώ άλλοι όχι.

 Μα πως θα βγάλουμε πλεόνασμα να το δείξουμε στην τρόικα!Θα περικόψουμε τα φάρμακα!Και τα γενόσημα καλά είναι,αφού το λέει η Μέρκελ!Άντε λοιπόν,στην υγειά της Μέρκελ,γιατί μόνο αυτή θα έχει στο τέλος!

Χρήστος Π.